Κείμενο αστυνομικού: Στην Αττική, ακόμα απεγκλωβίζουν..

Συνάδελφος απέστειλε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της Πρωτοβουλίας Αστυνομικών το κείμενο που ακολουθεί:

Αποκλεισμένοι και σήμερα (25/01/2022) πολλοί συνάδελφοι από και προς την εργασία τους και από κάθε λογής μετακίνηση, καθώς το επιτελικό κράτος δεν έχει καταφέρει να ανοίξει τους δρόμους. Ωστόσο όλοι μας είδαμε την φυσική και πολιτική ηγεσία της χώρας μας, να φωτογραφίζεται μια μέρα πριν με τα καινούργια ερπυστριοφόρα, χαρίζοντάς μας απλόχερα την «Ελπίδα» πως όλα θα πάνε καλά. Μας είπαν, «Δεν μπορεί, αυτή τη φορά θα τα καταφέρουμε. Γνωρίζουμε για αυτή την κακοκαιρία εδώ και μια βδομάδα. Είχαμε χρόνο να προετοιμαστούμε και να ανασύρουμε επί ποδός όλα τα πρωτόκολλα εκτάκτου ανάγκης». Όμως και πάλι πέσαν έξω!

Και ύστερα ήρθε όλη αυτή η κοροϊδία με τις αποζημιώσεις, εξοργίζοντάς μας ακόμα περισσότερο.Την ίδια στιγμή που η εταιρεία Αττική Οδός διεκδικεί από το Κράτος 89 εκατομμύρια, εξαιτίας απώλειας κερδών λόγω πανδημίας. Επομένως, τα 2000 € δεν είναι χάρισμα, θα πληρωθούν από όλους εμάς! Τι γίνεται ωστόσο με εκείνους που έμειναν αποκλεισμένοι στην Λ. Μεσογείων, στην Λ. Κατεχάκη και τις γύρω οδούς του αστικού δικτύου; Για τη Νέα Οδό που έκοψε την Ελλάδα τη μέση; Εκείνοι δεν δικαιούνται αποζημιώσεις επειδή…;

Χρειάζεται να γίνει ένα πράγμα κατανοητό. Τέτοιου είδους φυσικά φαινόμενα πάντα θα υπάρχουν. Χειμώνες με χιονιάδες και πλημμύρες και Καλοκαίρια με φωτιές και ξηρασίες. Όμως αυτό δεν πρέπει να ταυτίζεται με τη συνήθεια της προσμονής, ούτε με τη συνήθεια να την πληρώνουμε στο τέλος επειδή δεν προσέξαμε. Η πολιτική σκηνή των τελευταίων χρόνων μας έχει συνηθίσει να πληρώνουμε οι ίδιοι από την τσέπη μας κάθε μη αποτελεσματική μέριμνα που θα όφειλε να είναι κρατική. Τρέχουμε να αγοράσουμε πιο ακριβά συστήματα ασφαλείας για το σπίτι, πληρώνουμε ακριβότερα τη θέρμανσή μας, τρέχουμε να προμηθευτούμε αλυσίδες και ειδικά λάστιχα για το αμάξι μας, επιπλέον γεννήτρια σε περίπτωση που κοπεί το ρεύμα και η λίστα δεν σταματά, κάνοντας το κόστος ζωής μας ακόμα πιο υψηλό.

Σίγουρα το να υπάρξουν ορισμένες διακοπές ρεύματος λόγω κακοκαιρίας ή αστοχίες λόγω πτώσης δέντρων σε σύρματα ηλεκτροδότησης είναι κάτι το αναμενόμενο, αλλά που ήταν η κρατική πρόβλεψη στο σύνολό της; Όλα αυτά είναι ζητήματα που οφείλει να λύσει η πολιτεία. Πως θα συντονιστεί; Τι δουλειά επιμεριστικά θα κάνει ο κάθε αρμόδιος φορέας; Ποιο είναι το βασικό σχέδιο διαχείρισης καταστροφών και ποιο το εναλλακτικό σχέδιο; Όμως αυτό που καταλάβαμε όλοι για ακόμα μία φορά είναι πως και σήμερα και χτες, δεν υπήρξε τίποτα τέτοιο. Παρά μόνο αυτό που μας έχει συνηθίσει η Κυβέρνηση. Ένα μήνυμα υπενθύμισης της προσωπικής μας ευθύνης σε περίπτωση που δεν εγκαταλείψουμε τη ζωή μας στο μένος της όποιας επικείμενης καταστροφής.. και ό,τι γίνει.

Μας είχαν πει να μην φοβηθούμε, καθώς η πολιτεία είναι έτοιμη και στον τομέα της ηλεκτροδότησης. Και σε αυτό πέσαν έξω. Με πάνω από 100.000 ρολόγια της Δ.Ε.Η. να δηλώνονται σε βλάβη και ύστερα από πολλές ώρες αναμονής. Η έλλειψη ηλεκτρισμού σημαίνει και έλλειψη θέρμανσης. Και αναρωτιέται κανείς, είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα το 2022;

Ακόμα και αυτό όμως, έχει την εξήγησή του. H Δ.Ε.Η. ήταν κάποτε ένα περιουσιακό στοιχείο του δημοσίου, το οποίο ιδιωτικοποιήθηκε. Αντίστοιχα έπραξε και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ενώ η ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ αποτέλεσε εξαρχής μια κοινοπραξία ιδιωτικής εκμετάλλευσης των δημόσιων αυτοκινητοδρόμων. Όταν λοιπόν όλα αυτά ιδιωτικοποιούνται και το Κράτος νίπτει τας χείρας του, σε περιόδους κρίσεων – μικρής ή μεγάλης – θα έχουμε τέτοια φαινόμενα. Φαινόμενα ενός Κράτους Μπάχαλου. Και το τραγικότερο είναι πως όλοι αυτοί οι φορείς βρίσκονται σε πανικό, σαν να ήρθε ξαφνικά ο χιονιάς. Τόσες μέρες που τον περιμέναμε, όλοι δήλωναν πανέτοιμοι και απολύτως οργανωμένοι.

Κατά την άποψη της Κυβέρνησης, υποτίθεται πως η παραχώρηση σε ιδιώτες διαφόρων βασικών δραστηριοτήτων του κράτους και του δημοσίου, θα βελτίωνε το επίπεδο προσφοράς των υπηρεσιών προς τους πολίτες αλλά και τις τιμές λόγω της ανταγωνιστικότητας. Τις τιμές ακόμα τις βλέπουμε και τρίβουμε τα μάτια μας. Αλλά να τι είδαμε και στις υπηρεσίες με αφορμή το φαινόμενο «Ελπίς». Κανενός είδους σοβαρή υπηρεσία δεν προσφέρθηκε στους πολίτες. Ούτε από τους ιδιώτες ιδιοκτήτες της Αττικής Οδού, ούτε από τους ιδιώτες ιδιοκτήτες της Νέας Οδού, αλλά ούτε και από τους Κρατικούς ιδιοκτήτες του υπόλοιπου εντός της αστικής ζώνης οδικού δικτύου. Ο ιδιώτης θέλει το κέρδος. Και με ένα Κράτος που επιτελεί τα συμφέροντα των ιδιωτών δυστυχώς μόνο τέτοια φαινόμενα θα βλέπουμε από δω και πέρα. Όταν το κριτήριο είναι το κέρδος και όχι η παροχή υπηρεσιών στην κοινωνία, τότε η θυσία των πολιτών στο βωμό τους θα είναι κατάφωρη και ανεξέλεγκτη.

Δεν γίνεται. Δεν είναι αυτό μοντέλο αυτό για τη χώρα μας. Αυτή είναι η “ανάπτυξή” τους. Με μια κακοκαιρία που οπουδήποτε αλλού, ακόμα και στην περιφέρεια της Ελλάδος, θα θεωρούταν συνηθισμένη, αποδείχθηκε πως δεν υπάρχει καμία οργάνωση και καμία κρατική μέριμνα στο περίφημο Επιτελικό Κράτος με κατακλείδα την γελοιότητα των μεμονωμένων αποζημιώσεων.

Και ακόμα έχουμε να δούμε πολλά.

Δεν πρέπει να τα αποδεχτούμε, να μην τα συνηθίσουμε, να αγωνιστούμε για να αλλάξουμε τη ζωή μας.

Ένας αποκλεισμένος αστυνομικός στην πρωτεύουσα