Σχολιάζοντας το προς υλοποίηση νομοσχέδιο του ΥΠΕΘΑ, κατόπιν μελέτης αυτού, κάνω τη γενική εξής αρχική τοποθέτηση. Η θέση που θα πρέπει να κρατήσουμε εμείς οι αξιωματικοί, θα πρέπει να είναι σαφώς σταθερή ως προς τον ρόλο του στρατού, έξω από εμπλοκές σε συμμαχικές – ΝΑΤΟικές δράσεις και πάντα στο πλευρό των θιγόμενων, εργαζόμενων, υπαξιωματικών και αξιωματικών, προασπίζοντας τα δικαιώματά τους και αξιώνοντας πάγια αιτήματά τους.
Με ρεαλιστικότητα θα πρέπει να αναδείξουμε τις παθογένειες που υπάρχουν σήμερα στον στρατό και να τις αντιπαραβάλουμε με ορθή επιχειρηματολογία με τις προγραμματιζόμενες αλλαγές ώστε να αναδείξουμε εάν τελικά λύνονται ή οξύνονται τα προβλήματα που υπάρχουν.
Αναλυτικότερα:
- Όπως ήδη είπα, οποιαδήποτε μετεξέλιξη στη δομή και τους σχηματισμούς του στρατού δεν θα πρέπει να γίνει καθ΄ απαίτηση του ΝΑΤΟ για εξυπηρέτηση σκοπών που δεν σχετίζονται με την προστασία της πατρίδας και μόνο. Νέοι εξοπλισμοί εκσυγχρονισμός των μέσων και των υποδομών, φυσικά και είναι απαραίτητες, αλλά με γνώμονα τη βελτίωση του χώρου και του τρόπου εργασίας του προσωπικού και εστιάζοντας στην αύξηση της ικανότητας του στρατού εν συνόλω να προστατεύει τη χώρα μας. Εδώ θα πρέπει να γίνεται αναφορά και απαίτηση επιστροφής των μονάδων (Patriot) από τη Σαουδική Αραβία, της απεμπλοκής του Π.Ν. από τις αποστολές φύλαξης – συνοδείας πλοίων του εγχώριου και όχι μόνο εφοπλιστικού κεφαλαίου εντός συνόρων, της ακύρωσης της επικείμενης αποστολής 6 αεροσκαφών F-16 Block 30 με προσωπικό στη Ρουμανία.
- Απορία προκαλεί το πιο πρόβλημα πραγματικά λύνει η δημιουργία σώματος υπαξιωματικών, με καταληκτικό το βαθμό του ανθυπασπιστή. Τι είναι αυτό που σήμερα δεν μπορεί να κάνει ένας αξιωματικός εξ υπαξιωματικών και χρειάζεται αυτή η υποβάθμιση; Το σημερινό καθηκοντολόγιο του κάθε κλάδου δεν είναι τέτοιο που να φροντίζει για την κάλυψη και διεκπεραίωση όλων των απαιτήσεων – αναγκών; Οι σημερινοί υπαξιωματικοί κάνανε αυτή την εργασιακή επιλογή με δεδομένο ότι μια μέρα θα προαχθούν σε αξιωματικούς. Δεν είναι κατάφωρη αδικία και χλεύη προς αυτούς όταν οι περισσότεροι και ανάλογα με τον κλάδο εισήχθησαν με βαθμολογίες πανελλαδικών +-17.000 μόρια, να τους στερεί το μέλλον στο οποίο υπολόγιζαν όταν επέλεγαν τις σχολές τους;.
Μισθολογικά υπάρχει αναφορά για απεμπλοκή μισθού – βαθμού. Οι σημερινές όμως αυξήσεις δεν καλύπτουν ούτε καν τον πληθωρισμό και την ακρίβεια που καλπάζει. Δεν γίνεται καμία αναφορά για την ανταποδοτικότητα που θα έχουν οι μισθοί αυτοί στις συντάξεις ή το εφάπαξ επίδομα. Μένει ασαφές λοιπόν εάν οι υπαξιωματικοί δεν θα θίγονται οικονομικά μακροπρόθεσμα.
Αναπτύσσεται ένα αφήγημα εξοικονόμησης πόρων από τις αποστρατείες για κάλυψη της βελτίωσης των μισθών. Πως αυτό μακροπρόθεσμα μπορεί να στέκει όταν τα αμέσως επόμενα χρόνια δεν θα υπάρχει απαίτηση για άλλες αποστρατείες λόγω εξορθολογισμού;
Σε σχέση με τις παροχές που αποκτούν δικαιωματικά ως αξιωματικοί οι υπαξιωματικοί σήμερα τι θα ισχύσει; Θα έχουν αυξημένα δικαιώματα στην παροχή υγείας, στον τρόπο διαμονής τους σε κύριες ή παραθεριστικές κατοικίες και τις λοιπές διευκολύνσεις – παροχές του προσωπικού;
Ακόμη και εάν αποδεχτούμε ότι ίσως πρέπει να μπει ένας περιορισμός στον αριθμό των ανώτερων αξιωματικών του στρατεύματος καθώς υπάρχει κάποια δυσαρμονία στην αναλογία τον βαθμών, αυτό δεν θα λυθεί με τον αποκλεισμό από την εξέλιξη σε αξιωματικούς των υπαξιωματικών. Η προαγωγή τους αυτή άλλωστε εκτός των άλλων αποτελεί και μια ηθική τους επιβράβευση. Επίσης έλλειψη παρατηρείται και στους κατώτερους βαθμούς των αξιωματικών, γιατί λοιπόν δεν προβλέπεται το νομοσχέδιο την εξέλιξη των υπαξιωματικών σε αυτούς τους βαθμούς;
Η σύσταση σώματος αμιγώς αξκων, θεωρώ, ότι αντίθετα με τα επιχειρήματα και τα λεγόμενα του κ. Δένδια θα οδηγήσει σε υποβάθμιση των σχολών υπαξκών , οι οποίες μάλιστα έχουν ήδη πολλά προβλήματα ως προς τις υποδομές τους, τον τρόπο – ποιότητας διαβίωσης των μαθητών τους αλλά και του εκπαιδευτικού τους προγράμματος. Η υποβάθμιση αυτή θα οδηγήσει είτε σε μείωση αντί αύξησης του συνόλου των Υπαξκών, είτε σε πτώση των βάσεων εισαγωγής σε βαθμό τέτοιο, που φοβάμαι θα επιλέγονται πλέον μόνο από άτομα που θέλουν να μπουν στο στράτευμα για λόγους ιδεολογίας (υπερεθνικισμού – πατριδοκαπηλίας) ή από ανθρώπους χωρίς όραμα και ιδιαίτερες δυνατότητες που θα δουν την εισαγωγή τους, σαν μια εξασφάλιση ζωής μέσω ενός σταθερού εισοδήματος.
Όντας καχύποπτος ως άνθρωπος όμως δεν μπορώ να αποκλείσω ότι αυτό δεν είναι μια σκόπιμη επιλογή της κυβέρνησης, ποντάροντας στο ότι αυτή την νέα φουρνιά Υπαξκων θα μπορεί να τη χειραγωγεί ευκολότερα και γιατί όχι να τη θεωρεί και μια σταθερή δεξαμενή ψηφοφόρων.
- Στο ίδιο μήκος κύματος θεωρώ ότι βρίσκονται και οι δηλώσεις σχετικά με τους ΕΠΟΠ αλλά και με την σύσταση σώματος εφέδρων. Τα 50.000 άτομα που ο Υπουργός λέει ότι θα το αποτελέσουν αρχικά από όσους έχουν υπηρετήσει στις ειδικές δυνάμεις, δεν μας αναφέρει κανένα άλλο κριτήριο αξιολόγησής τους ή εάν αυτή η σχέση εργασίας θα είναι έμμισθη. Θεωρώ ότι απλά κλείνει το μάτι με αυτή την κίνησή του στο δεξιό – ακροδεξιό ακροατήριο, προσβλέποντας εν τέλει σε πολιτική στήριξη.
- Η αρχικά εθελοντική και πολύ πιθανά η υποχρεωτική στο μέλλον στράτευση των γυναικών θεωρώ ότι πάλι αποσκοπεί σε αύξηση της επιρροής της κυβέρνησης στο κοινό της. Αντί μέτρων για την καταπολέμηση της υπογεννητικότητας, της προστασίας από κακοποιητές του γυναικείου φύλλου, της ισότητας σε εργασιακά δικαιώματα, της κατοχύρωσης δικαιωμάτων σε άδειες μητρότητας, ανατροφής κ.α. η πρόβλεψη αυτή του νομοσχεδίου, επί της ουσίας ρίχνει τη γυναίκα ακόμη πιο βαθειά στον εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό κόσμο, φορτώνοντας της ακόμα περισσότερους ρόλους και βάρος, χωρίς καμιά πρόβλεψη για το πλαίσιο στο οποίο θα κλιθεί να ανταπεξέλθει.
- Στο στράτευμα σήμερα υπάρχει η καθιερωμένη ετήσια αξιολόγηση προσόντων. Η αξιολόγηση αυτή είναι όντως αστείο και αναποτελεσματική. Παρότι παρέχει μια κάποια προστασία στο προσωπικό δεν είναι ρεαλιστική και αν χρησιμοποιείται για κάτι είναι μόνο τμηματικά κατά περιπτώσεις. Η αξιολόγηση θα πρέπει ίσως να αλλάξει, αλλά κλαδικά και κατά το αντικείμενο εργασίας του κάθε ενός. Το πλαίσιο όμως στο οποίο θα γίνεται θα πρέπει να είναι αξιοκρατικό με απόλυτη διαφάνεια και να παρέχονται φυσικά όλα τα εφόδια που θα χρειάζονται ώστε κανείς να εξεταστεί. Με την αναφορά του Υπουργού, που φαίνεται ότι το μόνο που τον ξενίζει είναι ο (πλασματικός όντως) αριθμός των αριστούχων, και όχι το σε τι ακριβώς οι άνθρωποι αυτοί έχουν αξιολογηθεί, φαίνεται ότι αποσκοπεί απλώς στις ίδιες αξιολογήσεις όπου θα δίνεται το ελεύθερο ή και θα ασκούνται πιέσεις για χαμηλότερες βαθμολογίες, στατιστικά, ίσως στους μη αρεστούς του κάθε Δκτη, με αντίκτυπο τη στέρηση από μέρος του στρατεύματος στην εξέλιξη που θα μπορούσαν να έχουν σε θέσεις/αξιώματα.
- Τρεις φάσεις οικονομικής προσαρμογής Α – Β και Γ. Η δε Α φάση είναι η τρέχουσα που δεν καλύπτει όπως είπα ούτε το κράτος της σημερινής ζωής ενώ η Γ αποτελεί το “τυράκι” που οι ευκολόπιστοι θα περιμένουν και που η κυβέρνηση πιστεύει ότι θα την ξαναψηφίσουν για να την λάβουν κάποια στιγμή. Η Β φάση είναι αστεία αν όχι προσβλητική αφού κοστολογεί τη θητεία των φαντάρων μας στα 50 ή τα 100 ευρώ ανάλογα εάν είναι ή όχι σε παραμεθόρια μονάδα. Την ίδια ώρα γίνεται λόγος για πάταξη της ανυποταξίας μέσω της αύξησης του ποσού εξαγοράς της θητείας στα 1500 ευρώ ανά μήνα. Άλλη μια κίνηση για να χαϊδέψει τα αυτιά του ακροδεξιού ή του χαμηλής αναλυτικής σκέψης κοινού της η κυβέρνηση, ενώ κανείς εύκολα αντιλαμβάνεται την όξυνση της κοινωνικής ανισότητας που αυτό προκαλεί. Ο πλούσιος που βγάζει χιλιάδες ευρώ κέρδη θα μπορεί εύκολα να εξαγοράσει τη θητεία του σε τιμή όσο θα του κόστιζε ένα Σαββατοκύριακο του στη Μύκονο, ενώ ο λαός θα είναι αποκλεισμένος ουσιαστικά από κάτι τέτοιο. Γιατί αλήθεια δεν καταργείται για όλους το δικαίωμα της εξαγοράς; Ποιο το όφελος να υπάρχει; Οι έχοντες και δεν θα προσφέρουν τίποτα στην πατρίδα και έναντι ενός αστείου ποσού γι αυτούς θα μπορούν να λογίζονται και ως ευεργέτες αφού γίνεται συσχετισμός των εσόδων αυτών με τις όποιες αυξήσεις στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων.
- Όπως είπα και πιο πάνω, δεν γίνεται καμία πρόβλεψη για το πάγιο δικαίωμα όχι μόνο των υπαξκων, αλλά όλου του προσωπικού στον 13ο και 14ο μισθό. Προσφάτως προβλέφθηκε η διενέργεια εξετάσεων μέσω συνταγογράφησης σε ιδιώτες γιατρούς και κέντρα εξετάσεων. Αυτό υποδέχτηκε από πολλούς με καλό μάτι. Η αλήθεια είναι όμως ότι η απαξίωση των στρατιωτικών νοσοκομείων και η υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών τους (ενδεικτικά για μαγνητική τομογραφία στο 251 ΓΝΑ υπάρχει αναμονή έως και 8 μήνες) οδηγεί το προσωπικό στις ιδιωτικές εξετάσεις, βαρύνοντάς τους ακόμη περισσότερο. Καμία αναφορά για τις ελλείψεις αυτές ή για τη βελτίωσή τους δεν γίνεται στο νομοσχέδιο αυτό.
- Αντίθετα με το πρόβλημα της περίθαλψης γίνεται αναφορά στο μεγάλο και υπαρκτό πρόβλημα της στέγασης. Αυτό όμως γίνεται κυρίως με υποσχετικές αοριστολογίες και με τρόπο αποκομμένο από την κοινωνία και τη συνολική στεγαστική κρίση που υπάρχει. Καμιά πρόβλεψη ή πρόταση δεν υπάρχει για τον έλεγχο της αισχροκέρδειας που υπάρχει στα ενοίκια, πουθενά δεν φαίνεται ότι η κυβέρνηση θέλει να πάρει μέτρα για τα χιλιάδες σκόπιμα κλειστά σπίτια που κατέχουν τα Funds, ελέγχοντας και καθορίζοντας έτσι τις τιμές σε ενοίκια και πωλήσεις κατοικιών και γενικά η μόνη λύση που προτείνεται είναι η κατασκευή νέων κατοικιών για το σύνολο του προσωπικού. Εδώ θεωρώ ότι γίνεται μια συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης να δείξει ότι αντιμετωπίζει τους στρατιωτικούς διαφορετικά από την υπόλοιπη κοινωνία, βάζοντάς τους έτσι υποτίθεται λίγο πιο πάνω στην κοινωνική διαστρωμάτωση από την “απλό” λαό. Το αφήγημα ένα σπίτι για κάθε στρατιωτικό όμως εκτός από λαϊκίστικο, είναι και ανέφικτο μέσω της κατασκευής σε άμεσο χρόνο και κυρίως κρύβει από πίσω του τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Για ένα τέτοιο πρόγραμμα, που φυσικά και είναι καλό να υλοποιηθεί, θα απαιτηθούν τεράστια ποσά, και κυρίως θα χρειαστούν κατασκευαστικές εταιρείες, αφού ο στρατός δεν διαθέτει αυτή τη δυνατότητα για κατασκευή δηλαδή νόμιμων κατοικιών. Ποιοι θα αναλάβουν το τεράστιο αυτό έργο και με ποιους όρους; Τα πρόσφατα ή και τα παλαιότερα σκάνδαλα, αλλά και το υπερπολλαπλάσιο κόστος σε οτιδήποτε γίνεται στο δημόσιο, δίνουν από μόνα τους την απάντηση και πολύ φοβάμαι ότι το πρόγραμμα των κατοικιών αυτών θα αποτελέσει το νέο πάρτι για διασπάθιση δημόσιου χρήματος από την κυβέρνηση και τους ημέτερούς τους με υπερτιμολογήσεις και απευθείας ή φωτογραφικές αναθέσεις.
Εν κατακλείδι η προσωπική μου γενική άποψη σχετικά με το νομοσχέδιο είναι ότι:
- Επιχειρεί την τοποθέτηση των στρατιωτικών αποκομμένων από την κοινωνία σε μια θέση δήθεν προνομιακή.
- Τάζει αυξήσεις – προνόμια και ποιότητα εργασίας και ζωής στους στρατιωτικούς χωρίς κανένα εχέγγυο, δίνοντας αυξήσεις που τις εξανεμίζει άμεσα το κόστος ζωής.
- Θα υποβαθμίσει την ποιότητα του προσωπικού του στρατεύματος μελλοντικά, ισχυροποιώντας μάλιστα περαιτέρω τον εθνικισμό στις τάξεις του.
- Θα θίξει οικονομικά και ηθικά τους υπάρχοντες υπαξκους.
- Πίσω από κάθε πρόταση, αποσκοπεί στην ψηφοθηρία και τη συσπείρωση του κοινού της κυβέρνησης.
- Κλείνει το μάτι στο μεγάλο κατασκευαστικό κεφάλαιο για νέες μπίζνες με δημόσιο χρήμα.
Πηγή: alt.gr